Choroby przenoszone przez stawonogi, w tym choroby odkleszczowe, są powszechne w regionach o klimacie umiarkowanym i ciepłym, ale mają tendencję do rozprzestrzeniania się na nowe obszary geograficzne, głównie ze względu na zmiany klimatu i globalizację. Zapadalność na choroby przenoszone przez kleszcze stale wzrasta. Istnieje wiele znanych chorób bakteryjnych, wirusowych, pasożytniczych przenoszonych przez kleszcze, np.: borelioza z Lyme wywoływana przez krętki Borrelia burgdorferi, anaplazmoza wywoływana przez bakterię Anaplasma phagocytophilum, tularemia wywoływana przez bakterię Francisella tularensis, riketsjozy wywoływane przez bakterie z rodziny Rickettsiales, kleszczowe zapalenie mózgu (KZM) wywoływane przez wirusa kleszczowego zapalenia mózgu, babeszjoza wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju Babesia.
W przebiegu tych chorób mogą wystąpić zmiany oczne, na które należy zwracać uwagę podczas diagnostyki różnicowej. Może to być: zapalenie śródmiąższowe rogówki, zapalenia twardówki i nadtwardówki, zapalenie wewnątrzgałkowe i (lub) pozagałkowe nerwu wzrokowego, zapalenie siatkówki, porażenie nerwów czaszkowych, w tym odpowiadających za unerwienie mięśni gałkoruchowych (okoruchowego – III, bloczkowego – IV, odwodzącego – VI), zapalenie błony naczyniowej i inne.
W pracy omówiono najczęstsze objawy oczne w przebiegu chorób przenoszonych przez kleszcze. Uwzględnienie tych chorób w diagnostyce różnicowej (obecności zaburzeń ze strony oka) jest ważne szczególnie w regionach ich endemicznego występowania. Ważnym aspektem jest profilaktyka w postaci unikania pokłuć przez kleszcze oraz stosowanie szczepień profilaktycznych przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu.
